Unë jam Koordinatore Rajonale e Komunikimit për Friedrich-Ebert-Stiftung në Azi, anëtare e LD Solidarnost (Maqedoni) dhe Vo odbrana na Debar Maalo, një grup joformal i avokimit për politika të drejta shoqërore. Në etikën antropologjike themi se studiojmë dhe korrespondojmë me njerëzit, për një periudhë të zgjatur kohe, afatgjatë, dhe jo se i ‘studiojmë’ ato ose ‘flasim për ta’. Unë e adoptova këtë etikë në mënyrën sesi veproj dhe angazhohem me njerëz dhe gjëra në botë, duke punuar dhe mbështetur individë dhe kolektivë në një angazhim afatgjatë, duke mos asimiluar kurrë zërin e dikujt, duke siguruar që hapësira të mbetet e hapur për t’u bërë një ide, për të marrë formë ose që të rritet më e fortë. “To the living Spirit” mbetet motoja e Shkollës së Lajmeve për Kërkime Sociale – ku kam lexuar dhe studiuar antropologjinë – që nga ditët e saj si University of Exile kur strehonte studiues të mërguar që shpëtuan nga nazistët dhe regjimet e tjera kundërshtare në Evropën e shekullit XX. E bëra moton si pjesë të timen, të udhëhequr nga ideja që jeta nuk duhet të shkatërrohet kurrë ose të minohet, por të ngrihet. Të bësh zgjedhjen, një realitet kolektiv, jo një privilegj për shumë pak njerëz!